BAĞLAMCILIK [İng. contextualism] [EPİSTEMOLOJİ, BİLİM FELSEFESİ]. Bir şeyin içinde bulunduğu duruma, ortaya çıktığı bağlama veya tikelliklere özel bir önem atfeden yaklaşım.
Bağlamcılığın, Aydınlanma ile modernitenin evrenselliğe ve ortak insan aklına yaptığı vurguya bir tepki olarak ortaya çıktığı söylenebilir. “Kimin?” sorusuyla ortaya çıkan yaklaşımın ifadesi olan bağlamcılık, daha ziyade feminizm, hermeneutik, postmodernizm benzeri çağdaş felsefe akımlarında karşımıza çıkar. “Kimin aklı veya rasyonalitesi?”, “Hangi adalet?”, “Kimin bilimi?” türünde sorularla karakterize olan bağlamcılık, örneğin bilim söz konusu olduğunda, onun soyut, evrensel, tarih dışı bir tarzda ele alınamayacağını, fakat tarihsel dönemi ve kültürel çerçevesiyle ilişki içinde ele alınması gerektiğini ifade eder.
Felsefe Sözlüğü, Ahmet Cevizci. (Say Yayınları, 6. Baskı)
