APORIA [EPİSTEMOLOJİ]. Antik Yunan felsefesinde, nesnenin kendisinde ya da kavramındaki bir çelişkiden ileri gelen çözülmesi güç bir problem; belli bir alanda bilgimizi artırmaya veya kapsamını genişletmeye çalıştığımız zaman, ilerlemeyi engelleyen ve tehdit eden güçlük ya da problem durumu.
Kaynak: Ahmet Cevizci – Felsefe Sözlüğü (Say Yayınları, 6. Baskı)
